Περίοδος καραντίνας - Πολλά ζευγάρια αντίκρισαν το "μαζί".

Αυτή την περίοδο πολλά ζευγάρια αντίκρισαν το "μαζί".

Μέχρι πρότινος ήταν πιο εύκολο να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, παραμένοντας κλεισμένοι στο δικό τους μοναχικό κόσμο.

Μπορούσαν να αποδράσουν από την αλήθεια τους, στρέφοντας τον φακό της προσοχής τους στα διάφορα που γέμιζαν την μέρα τους. Ο καθένας πλημμυρισμένος από τα δικά του συναισθήματα, συρρικνωνόταν στο καβούκι του, και ακολουθούσε το δικο του δρόμο..

•Μαζί αλλά στην πραγματικότητα χώρια•

Όσο δεν κατάφερναν να ανακουφιστούν συναισθηματικά το χάσμα μεταξύ τους έμοιαζε αγεφύρωτο, κάθε προσπάθεια πλησιάσματος δημιουργούσε θλίψη , θυμό και απογοήτευση.

"Προσπαθώ να πλησιάσω και χάνεται ο κόσμος του, σηκώνει τείχη. Συνεχίζω να προσπαθώ χτυπώ στον τοίχο που ύψωσε, προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι που γεμίζω πληγές.. Μετά κάθομαι στην γωνία και κλαίω, για ώρες, για μέρες.. και μετά βρίσκω διάφορους τρόπους για να επουλώσω τα τραύματα μου" ..

Η συναισθηματική ανασφάλεια , ωθεί τους ανθρώπους στη δημιουργία ενός 'στρατοπέδου', ο καθένας για να προστατευτεί χρησιμοποιεί τα δικά του 'όπλα'.

..και μοιάζει τελικά να μιλάμε για δύο αντίπαλα στρατόπεδα που προσπαθούν να επιβιώσουν, ο καθένας χρησιμοποιεί τις δικές του άμυνες ως στρατηγικές αντιμετώπισης του συναισθηματικού αδιεξόδου.

•Κάποια ζευγάρια αυτή την περίοδο, σαν να ξανα συστήθηκαν..•

Περνούν περισσότερο ουσιαστικό χρόνο μαζί, διατηρώντας παράλληλα και τον προσωπικό τους χρόνο.

Μέσα από απλά πράγματα ξανα συνδέθηκαν. Μαγείρεψαν μαζί.. διάλεξαν να δουν μια ταινία .. ήπιαν παρέα τον πρωινό καφέ τους.. αγκαλιάστηκαν.. γέλασαν.. συζήτησαν.. ήρθαν σε επαφή με δύσκολα συναισθήματα τους και δειλά δειλά μοιάζει να προσπάθησαν να τα επικοινωνήσουν στο σύντροφό τους. Μοιράστηκαν φόβους και αγωνίες για τον εαυτό τους, για το μαζί αλλά για το αβέβαιο αύριο. Βίωσαν και έμαθαν ξανά να μοιράζονται θετικά συναισθήματα που ο ένας δημιουργεί στον άλλο.. πέρασαν τρυφερές στιγμές..

..και τότε συμβαίνει κάτι μαγικό!

οι άνθρωποι ανακουφίζονται, γιατί αισθάνονται το νοιαξιμο και την φροντίδα.

Νιώθουν συναισθηματική ασφάλεια..

Μια επανορθωτική περίοδος, όπου οι συγκρουόμενοι δρόμοι τους μοιάζει να διασταυρώνονται ξανά.. και η λάμψη από μέσα τους ακτινοβολεί φως παντού γύρω τους.και ηρεμούν.. γαληνεύει το βλέμμα και το χαμόγελο τους.. Έγιναν αληθινά όμορφοι!